Iskander to pocisk balistyczny krótkiego zasięgu, wyprodukowany przez Rosjan. Pociski są wystrzeliwane z mobilnej platformy samochodowej. Pociski Iskander wykorzystuje się do uderzeń na cele lądowe – stanowiska artyleryjskie, sprzęt naziemny, węzły łączności, stanowiska dowodzenia czy ważne elementy infrastruktury.

CZYM JEST POCISK BALISTYCZNY?

Pocisk balistyczny to rodzaj rakiety, która ma kilka kluczowych cech: lata po krzywej balistycznej i jest napędzana silnikami tylko na początku lotu. Potem korzysta z nadanej już prędkości i sił grawitacji.

Pociski balistyczne mogą być wyposażone w głowice nuklearne jak i konwencjonalne. I przenosić to wszystko na duże odległości.

Dzięki wysokiej prędkości, może on skutecznie przełamać obronę przeciwlotniczą lub przeciwrakietową. Pociski poruszają się z prędkością ponad 7000 km/h na wysokości poniżej 50 km. Potrafi również wykonywać manewry defensywne, które utrudniają przechwycenie przez systemy obronne. Dzięki tym wszystkim parametrom, pociski Iskander potrafią być naprawdę skuteczne.

Oczywiście Iskander oprócz głowic konwencjonalnych, potrafi przenosić także głowice termojądrowe. Jego zasięg to od 700 km, do 1100 km – zależnie od ładunku.

INNE POCISKI BALISTYCZNE

Nazwa Pocisku	Zasięg (km)	Kraj Używania	Rok Wprowadzenia
Iskander	700 – 1100	Rosja	2006
ATACMS	300 – 3000	USA	1991
DF-21	1,500 – 2,500	Chiny	2006
Jericho II	500 – 1,500	Izrael	2000
Scud	180 – 700	Korea Północna, Iran	1950
M-9	1,000 – 2,500	Pakistan	2002
R-17	150 – 300	Iran	1980
K-15	200 – 350	Pakistan	2000
Hwasong-12	500 – 2,500	Korea Północna	2017
P-800 Oniks	300 – 600	Rosja	2000
Nodong	1,000 – 1,300	Korea Północna	1990