Pierwszy samolot, który został porwany przez terrorystów, to Boeing 767. Jego plan lotu obejmował start na lotnisku w Bostonie, aż do lądowania w Los Angeles. Przygotowania do zamachu polegały na odbyciu kilku lotów dużymi samolotami pasażerskimi pod okiem doświadczonych pilotów, obserwacji ich procedur i zachowania. Zamachowcy licencje pilotów zrobili specjalnie na tę okazje. Pogratulować. Na pokładzie uprowadzonego samolotu znajdowały się 92 osoby – wśród nich było 11 członków załogi oraz 5 terrorystów.
Całą grupą porywaczy dowodził wojujący islamista – Muhammad Ata (33 lata) – wybrany bezpośrednio przez szefa Al-Kaidy: Osame Bin Ladena. Atta studiował architekturę i inżynierię na Uniwersytecie w Kairze. W 1992 roku Atta, który mówił po niemiecku, angielsku i arabsku, przeniósł się do Hamburga, gdzie studiował urbanistykę. Mieszkając w Niemczech, Atta coraz bardziej się radykalizował i razem z innymi chłopakami założył europejską komórkę Al-Kaidy. Pod koniec lat 90, zniknął z Hamburga na kilka miesięcy, by tym czasie udać się do Afganistanu, gdzie nawiązał owocne kontakty. To wtedy plany zamachu na WTC zaczęły się krystalizować.
W lipcu 2000 roku Atta, rozpoczął szkolenie lotnicze, niezbędne do przeprowadzenie ataków, które będą miały miejsce rok później. Przez kolejny rok, aktywnie ćwiczył swoje umiejętności latania, a także wykonywał loty Boeingiem 767, aby zapoznać się ze specyfiką samolotu, który przyjdzie mu wkrótce pilotować w tym ważnym dla niego dniu. Bilety na lot 11, Muhammad Atta zakupił na kilka dni przed odlotem. Aby usadowić się jak najbliżej kokpitu, były to miejsca w pierwszej klasie. Następnie w dniu zamachu punktualnie, zameldował się on na lotnisku, wraz z czterema innymi kolegami. Byli to: Abdulaziz Al Omari, Satam M. al Suqami, Wail M. al Shehri oraz Waleed M. al Shehri – ich gęby poniżej.
Gdy tylko samolot osiągnął wysokość przelotową, zamachowcy sterroryzowali pilotów i przejęli stery. Pamiętajmy, że przed 11 września, porwanie samolotu to była prosta robota. Nikt nie przywiązywał zbyt wielkiej wagi do kwestii bezpieczeństwa. Przykładowo – na pokład samolotu można było bez problemu wnieść nóż, którego ostrze nie przekraczało 10 cm. Brzmi to absurdalnie z dzisiejszej perspektywy, lecz pamiętajmy że to właśnie 11 września wyśrubował lotniskowe obostrzenia do formy którą znamy obecnie. Gdy tylko zniknęły kontrolki „zapnij pasy”, a samolot osiągnął wysokość przelotową, zamachowcy zaczęli terroryzować pasażerów oraz załogę.
Dzięki telefonom wykonywanym przez pasażerów i stewardessy, mamy ogólny obraz sytuacji panującej na pokładzie. Jedną z zarejestrowanych rozmów jest ta ze stewardessą Betty Ong. To ona podczas porwania, skontaktowała się z linią American Airlines i opowiedziała, że ekipa porywaczy zadźgała stewardesę Karen Martin oraz Barbarę Arestegui. Wiemy również, że poderżnęli gardło pasażerowi Danielowi Lewinowi. W tym samym czasie w kokpicie, miała miejsce bardzo szczęśliwa pomyłka. Mohammad Atta – pilotujący samolot – chciał przekazać kilka słów do pasażerów, jednak omyłkowo wcisnął nieodpowiedni guzik, skutkiem czego było włączenie komunikacji z kontrolą ruchu lotniczego. Nieświadomi nasłuchiwania terroryści, szybko zdradzili swoją obecność w samolocie.
Wiedza służb o uprowadzonym samolocie, w niczym jednak nie pomogła. O godzinie 08.46 Boeing 767 wbija się w Wieżę Północną WTC lecąc z prędkością ok. 750 km/h. W mgnieniu oka, giną wszystkie osoby obecne na pokładzie. Ludzie uwięzieni na kondygnacjach ponad miejscem uderzenia, starają się za wszelką cenę opuścić budynek. Poważnie – za wszelką cenę!
Uszkodzenia odcięły wszelkie drogi ucieczki, zatrzymując w środku około 1400 osób. Piętra, klatki schodowe i szyby wind od pięter 93 do 99 zostały całkowicie zniszczone. Najwięcej ocalałych w Wieży Północnej pochodziło z 91 piętra, podczas gdy wszyscy powyżej zostali spaleni żywcem, uduszeni lub zabici w ostatecznym zawaleniu się wieży. Było również ok. 200 osób, które wybrało plan awaryjny. Skok z 400 metrów, ponad 100 pięter w dół. Konieczność podjęcia decyzji o takim skoku, to piekło za życia. Większość z tych ludzi nie zdążyła jeszcze dopić porannej kawy i zrobić kupy – w końcu nie było jeszcze nawet 09.00.
Połączenie ogromnych prędkości samolotu, wysokości oraz energii, sprawiło, że wąskie uliczki biznesowego Manhattanu, szybko pokryły się elementami ludzkich ciał. Na załączonych zdjęciach widzimy pourywane dłonie, które mogły należeć do pasażerów lotu 11 lub do pracowników biurowych, będących na pechowych piętrach. Oprócz elementów ciał, w promieniu kilkuset metrów od kompleksu WTC, można było również znaleźć elementy podwozia czy nawet silnik samolotu, który po penetracji jednej z wieży, spadł na ulicę z wysokości 400 metrów. Co ciekawe, jeszcze wiele lat po zamachach w Nowym Jorku, zdarzało się w gąszczu miejskiej zabudowy nieopodal strefy zero, ujawniać kości ludzi, którzy nie przeżyli zamachów. W 2013 r, (a więc 12 lat po tragedii), odkryto fragment mechanizmu klap skrzydłowych Boeinga 767, który był wciśnięty między dwa budynki. Innym przykładem jest pokładowy defibrylator, który w 2014 r. został znaleziony podczas robót drogowych.
Po uderzeniu, na ulicach Manhattanu zapanował całkowity chaos. Kartki papieru latające na wietrze, a w tle monstrualna wieża z ziejącą dziurą. To było tak abstrakcyjne i przerażające, że zwieracze przeszywał dziwny dreszcz. Poniżej zobacz nagranie, które relacjonuje pierwsze minuty po ataku na WTC. Przerażeni ludzie, zdziwione służby i zdezorientowani turyści. A do tego, puchnące od syren alarmowych uszy. Oficjalnie istnieją tylko 3 filmy, które zarejestrowały moment uderzenia pierwszego samolotu. Dwa z nich są dość gówniane. Ten który możesz zobaczyć powyżej, jest najcenniejszym i najlepszym materiałem.
Kilka miesięcy po opisanych wydarzeniach, przywódca Al-Kaidy – Osama bin Laden – wziął odpowiedzialność za atak. Co ciekawe, skutki zamachu, przekroczyły nawet jego oczekiwania. Wg. jego własnych słów, które zostały zarejestrowane na upublicznionej taśmie wideo, spodziewał się on, że zawalą się tylko piętra nad miejscami uderzenia samolotów. A wyszło jak wyszło…
Boeing 767
| PARAMETR | DANE TECHNICZNE |
|---|---|
| Typ | Boeing 767 |
| Pierwszy Lot | 26 września 1981 |
| Długość | 48.5 m |
| Rozpiętość Skrzydeł | 47.6 m |
| Wysokość | 14.5 m |
| Maksymalna Masa Startowa | 150,000 kg |
| Zasięg | 11,100 km |
| Prędkość Maksymalna | 850 km/h |
| Liczba Miejsc | 190-375 |
